پیوندهای مفید

دنبال کننده ها

با پشتیبانی Blogger.

آخوند محمد خاتمی، سیاستمدار ورشکسته رژیم ولایت فقیه بار دیگر در یک اظهار نظر، خود و همریشانش را مضحکه عام و خاص کرد. خاتمی که حاصل مماشات "اصلاح طلبانه" اش با بیت خامنه ای و چشم پوشی او بر شلاقهای بی حد و اندازه عوامل وی در سرکوبی و نابود سازی نهادهای مدنی و فعالان عرصه حقوق بشر و مطبوعات زبانزد همگان است ، بار دیگر به امید واهی میانجی گری، برای قدرت مطلقه ای که هیچ رقیبی را نمی تواند تحمل کند، عبای وحدت پهن کرده به امید اینکه شاید این دام بار دیگر کسانی را بفریبد.
بدیهی است شناخت خاتمی از علی خامنه ای و خواسته هایش آنقدر هست که نداند نه تنها او بلکه، هیچکس در بیت اش به این یاوه ها وقعی نخواهد گذاشت. او رو به مردمی که بی پروا در برابر استبداد سرکوبگر حاکم پای سفت کرده اند و قدمی به عقب بر نمی دارند، دهن گشاده است تا شاید بتواند خللی در اراده آنان وارد آورد. او که در جمع عده ای کهنه سرباز بایگانی شده جنگ ضد مردمی حرافی می کرد، در مورد حوادث یک سال گذشته گفت: "اگر ظلمی شده است که شده است، همه بیاییم عفو کنیم و به آینده نگاه کنیم و اگر به نظام و رهبری ظلم شده است، به نفع آینده از آن چشم پوشی شود و ملت هم از ظلمی که بر او و فرزندانش رفته است می گذرد و آن وقت همه به آینده بهتر رو خواهیم آورد."



www.radiopishgam.com
چکیده: مادران عبدالله و محمد فتحی و مجید توکلی با احساس مادرانه خود عصاره و جوهر شرایط کنونی را بیان کرده اند. از یک طرف یک نظام استبدادی وحشی که بربریت را پیش می برد و از طرف دیگر، مخالفت، مقاومت و تنفر از این رژیم و البته تشویق به حفظ روحیه ایستادگی و مقاومت.
تقدیم به مادر نمونه مهوش علاسوندی و دو دسته گل پرپرشده اش عبدالله و محمد فتحی
و ننگ و نفرین ابدی بر خامنه ای جلاد. صدرالدین تام
شعر ازجاودانه شاعر؛ احمدشاملو
http://profile.ak.fbcdn.net/v224/1715/116/n1386332863_8067.jpg

دکترعبدالعلی معصومی
27سال پيش در روز 19دیماه 1361، مسعود رجوی، مسئول شورای ملی مقاومت ایران، با نایب نخست وزیر عراق ـ طارق عزیز ـ در اقامتگاهش در شهر «اُوِر», در حومه پاريس, دیدارکرد و با وی بیانیه مشترکی را امضانمود. مضمون اصلی این دیدار، راهگشايي براي شکستن طلسم جنگ طلبی خمینی و تدارك دستيابي به صلح در جنگ ایران و عراق بود. بعد از فتح خرمشهر در سوم خرداد61 و عقب نشيني نيروهاي عراقي به پشت مرزهاي بين المللي, هرگونه تلاش براي ادامه جنگ, و جلوگيري از صلحي كه كاملاً در دسترس بود, عملي عميقاً ضدملي و ضدمردمي به شمارمي آمد.
هفت ماه و نیم پيش از اين ديدار, در روز سوم خرداد61, نيروهاي نظامي رژيم خميني خرمشهر را, كه در دست نيروهاي مهاجم عراقي بود, از آنها بازپس گرفتند و نيروهاي عراقي به پشت مرزهاي شناخته شده بين المللي عقب نشستند و از خاك ايران بيرون رفتند.
مقدمه:
بدنبال علني شدن جنگ خامنه اي با احمدي نژاد در موضوع عزل و ابقاي مصلحي، اينروزها اسفنديار رحيم مشايي به عنوان سر يك جريان انحرافي از طرف جناح خامنه اي مورد حمله قرار گرفته است. خواست اين جناح از احمدي نژاد كنار گذاشتن مشايي است. يكسري جن گير و رمال هم به عنوان عوامل مشايي دستگير كرده اند.
صورت مسأله خیلی ساده به نظر می رسد: مجاهدین دو ایراد اساسی دارند. یکی این که آرمانگرایند و حواسشان نیست که عصر آرمانگرایی تمام شده است. هر چه شاگرد شوفر ”بشریت” داد می زند که به آخر خط رسیده ایم، به خاتمه دوران ایدئولوژیها، به پایان تاریخ؛ به همان جایی رسیده ایم که می بایست برسیم، به جامعه وفور و تمدن مصرفی، وفور بنجلهای ارزان چینی برای خوشبختی ”بشریت” فرودست و مصرف بی دریغ و بی حساب منابع طبیعت برای خوشبختی بیشتر ”بشریت” فرا دست؛
روز گذشته احمدی‌نژاد در پاسخ به اظهارات روز سه‌شنبه علی لاریجانی و بعضی از نمایندگان مجلس آخوندی که به ادغام هشت وزارتخانه توسط او اعتراض کرده بودند، گفت: ”برخی تصور می‌کنند که آنها صاحب کار هستند و دولت کارگر آنان است“.
او علی لاریجانی را مخاطب قرار داد و گفت: ”رئیس محترم مجلس ظاهراً فکر می‌کنند عین قانون هستند که این تصور درستی نیست و باید توجه داشت که نباید فضای کشور را بی‌جهت آلوده و مشوش کرد“. او در حالی لاریجانی را متهم به آلوده سازی فضا می‌کند که در یک تصمیم ناگهانی در هیأت دولت، هشت وزارتخانه را درهم ادغام و مصوبه آن را برای اجرا ابلاغ کرد.


مصاحبه لوموند دیپلماتیک فارسی با سميرالعيطه مسئول لوموند ديپلماتيک به زبان عرب


سوريه هر روز بيشتر صحنه اعراضات مردمي است. اپوزيسيون رژيم داراي چه ترکيبي است ؟ آيا جنبش توان سرنگون رژيم را دارد ؟ تبليغات حکومتي براي تحريک روحيه ملي و تائيد بر اشغال جولان توسط اسرائيل آيا در سست کردن عزم مردم تاثيري خواهند داشت ؟



جنبش اعتراضي در سوريه نتيجه بسيج سازماندهي شده مبارزه مردمي نبوده و همچون مصر و تونس، پديده ايست خود جوش که امروز نام آن را «بهار عرب» نهاده اند.
اين جنبش ريشه هاي عميق اجتماعي ـ اقتصادي دارد، بويژه در رابطه با موج جواناني که به سن کار رسيده و متولد موج جمعيتي سال هاي ٨٠ مي باشند، حال آنکه سياست هاي نوليبرالي که در اين کشور ها به کار گرفته مي شود، هر ساله حتي يک سوم ميزان اشتغال لازم را نمي آفريند (رجوع شود به کتابي که من در اين باره نوشته ام: کارگران غير قانوني عرب، انتشارات هامارتن Harmattan : les Travailleurs Arabes Hors-la-loi ).
رژیم ضدبشری آخوندی روز شنبه ۲۴اردیبهشت سه  زندانی را در قزوین و تنکابن به دار آویخت. روز  ۲۳اردیبهشت نیز چهار زندانی در کرمان و روز ۲۲ اردیبهشت چهار نفر در یزد و ۲۰ اردیبهشت پنج زندانی در ارومیه به دست دژخیمان رژیم آخوندی اعدام شدند. سه تن از زندانیان در یزد در ملأعام به دار آویخته شدند.
در یک وحشیگری قرون وسطایی دیگر در روز ۱۸اردیبهشت ۹تن از هموطنان عرب در اهواز  به دار آویخته شدند.  ۶تن در زندان کارون اهواز  و سه تن از آنان که برادر بودند و بین ۲۱تا ۲۵سال داشتند، در ملاعام به دار آویخته شدند.
دلنوشته پیمان عارف برای سیامک پورزند کمیته گزارشگران حقوق بشر- پیمان عارف فعال دانشجویی دانشگاه تهران و از اعضای جبهه ملی ایران، که هم اکنون در زندان اوین بسر میبرد، دلنوشته ای را برای مرحوم سیامک پورزند نوشته است. که متن این نامه به شرح زیر است:نمی دانم چگونه قلم را برکاغذی جاری سازم که از ترنم اشک هایم خیس گردیده و نمیدانم چگونه باید از مردی بنویسم که تمام وجودش انباشته نبود جز از مهر و عواطف انسانی و خانوادگی.

سیامک پور زند را ندیدم جز در اندیشه همسر دخترانش که دست جفا در آن هنگام که به حضورشان نیاز داشت از او گرفته بودشان!

article pictureدراین دو سال اخیر ،دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران در فکر آن بوده که دویاره ماشین اعدام خود را در ایران به راه اندازد.که از جمله فعالانی که در این دو سال اعدام شدند .1. احسان فتاحیان 2. فصیح یاسمنی 3. فرزاد کمانگر 4. علی حیداریان 5 . فرهاد وکیلی 6 . شیرین علم هوی 7 . حسین خضری ، 8 .فرهاد تارم ، 9 . حکمت دمیر ، 10 . کیومرث محمدی که این ده نفر از فعالان کرد بودند و علی صارمی ، علی اکبر سادات که تنها به جرم عدالت خواهی اعدام شدند.هم اکنون هم بیش از 45 زندانی سیاسی و مدنی در ایران محکوم به اعدام هستند. که اسامی تعدادی از انها به شرح ذیر میباشد:1

حضور پناهی و رسول اف در شصت‌وچهارمين دوره فستیوال فیلم کن
به گزارش سینمانگار، دو فیلم از جعفر پناهی و محمد رسول اف دو کارگردان ایرانی به شصت‌وچهارمين دوره فستیوال فیلم کن راه پیدا کرده و در این جشنواره حضور خواهند داشت.

مسئولان جشنواره فیلم کن اعلام کردند، «اين فيلم نيست» به کارگردانی جعفر پناهی و مجتبی میرتهماسب در بخش مسابقه این دوره از جشنواره  کن حضور خواهند داشت. این فیلم روز 20 مه(30 اردیبهشت) نمایشی ویژه خواهد داشت. همچنین فیلم سینمایی «به اميد ديدار» به کارگردانی محمد رسول اف روز سیزدهم مه(23 اردیبهشت) در بخش نوعی نگاه نمايش داده خواهند شد.