پیوندهای مفید

دنبال کننده ها

با پشتیبانی Blogger.

نظام آخوندی و در رأس آن, خامنه ای, بعد از شکستن طلسم ولایت فقیه در قیام سال ۸۸ و به دنبال آن, قهر ۱۱ روزه رئیس جمهور مجبوبش, احمدی نژاد، از نظر تنفّر عمومی و انشقاق داخلی در بالاترین نقطه قرار گرفت. از این رو, انتخابات مجلس نهم, به گفته سردمداران رژیم و به ویژه, از «بیت ولایت», حساس ترین انتخابات ۳۴ سال گذشته نظام است. از بیت خامنه ای خبر می رسد که مهمترین دغدغه روزانه «آقا» (خامنه ای) شرکت نکردن مردم در انتخابات است.

گزارشها از درون محافل رژیم، در زمینه «انتخابات» پیش رو, بیانگر  کشاکش رژیم پا به گور با چالشهای سرنگونی است. در زیر, با استفاده از این گزارشها, به پاره یی از این گونه چالشها اشاره می شود:
ـ رفسنجانی و خاتمی, دو رئیس جمهوری پیشین, تصمیم گرفته اند لیست کاندیدایی برای این انتخابات ندهند. خاتمی در جلسات درونی گفته است نباید تنور این انتخابات را گرم کنیم، زیرا هیچ نان سوخته یی هم به ما نمی دهند.

ـ رژیم در ۲۲ سال گذشته (دوران ولایت خامنه ای) زیر عنوان دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب، قادر بود یک  رقابت انتخاباتی را به نمایش بگذارد و در یک جوّ تبلیغاتی, آمار تقلّبی خود را, به عنوان میزان شرکت در انتخابات, رسمیت بدهد ولی انتخابات مجلس نهم, با شرکت نکردنِ رسمیِ باند اصلاح طلبان، عملاً، به یک انتخابات تک حزبی بدل شده است.
ـ اصولگرایان (مدّعیان طرفداری از خامنه ای) بیش از  یک سال است تلاش می کنند یک لیست انتخاباتی واحد بدهند. پیش از قهر ۱۱ روزه احمدی نژاد, تلاش بر این بود که او نیز جزء این لیست مشترک باشد, امّا, بعد از این که احمدی نژاد جناح انحرافی نامیده شد، کوشیدند تا همه اصولگرایان را زیر پوشش «ضدّ فتنه و ضد انحراف» در یک لیست واحد یک کاسه کنند, امّا این تلاشها بی نتیجه ماند و سرانجام ناگزیر شدند, در تهران ۱۶ لیست انتخاباتی منتشر کنند و به جای «وحدت حدّاکثری» به «انشقاق حداکثری» رسیدند.

  تحریم گسترده انتخابات از طرف مردم 
خامنه ای نظرسنجیها و ارزیابیهای ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی اش را, از میزان شرکت مردم در انتخابات, شخصاً, دنبال می کند و دستور داده است نتایج آن نظرسنجیها و ارزیابیها, کاملاً سرّی بماند. به طوری که حتی این گونه آمارها را, پس از چندبرابر کردن, در اختیار نزدیکترین لایه ها قرار می دهند.

محمدرضا باهنر, نایب رئیس مجلس, در ۸ بهمن, در جامعه مهندسین, پس از چند برابرکردن یکی از این آمارهای سرّی  گفت:  «در تهران ۱۸ تا ۲۰ درصد در انتخابات شرکت می کنند».

باندهای اصولگرا (جبهه متّحد اصولگرایان، جبهه پایداری و ...), در جلسات درونی, مطرح می کنند که ارزیابی از میزان شرکت در انتخابات را, ارگانهای امنیتی در اختیار دارند و آن را سری اعلام کرده اند. در این جلسات اظهار امیدواری می کنند که شاید کل شرکت کنندگان در انتخابات در سراسر کشور به ۳۰ درصد برسد.
وحشت از گسترده ترین تحریم در انتخابات باعث شده که خامنه أی, شخصاً, وارد صحنه شود و در هر سخنرانی ضرورت شرکت در انتخابات را گوشزد کند. او در آخرین سخنرانیش در  ۸ اسفند هم تأکید کرد: مهم شرکت در انتخابات است و بعد, رأی دادن به کی!

خامنه ای و بقیّه به اصطلاح مراجع, برای شرکت در انتخابات فتوای شرعی داده اند.
سردمداران سپاه, یکی پس از دیگری, به صحنه می آیند و حتی با التماس از مردم می خواهند در انتخابات شرکت کنند. به گزارش رسانه حکومتی «ایسنا» در اول اسفند۱۳۹۰, سرلشکر پاسدار رحیم صفوی, مشاور خامنه ای, به صحنه آمد و گفت: «خواهشم از همه کسانی که صدای من را می‌شنوند, این است که در انتخابات مجلس حضوری سرنوشت‌ساز داشته باشند. انتخابات روز ۱۲ اسفند را جدّی بگیرند».

        به گزارش همین رسانه حکومتی در ۷ اسفند ۱۳۹۰, سرتیپ پاسدار جوان، شرکت در انتخابات را  وظیفه شرعی پاسداران اعلام کرد و گفت: «قانون اساسی برای آحاد مردم حقی تعیین کرده ... یک فرد مسلمان نمی‌تواند از این حق خود استفاده نکند, بلکه باید آن را همچون دیگر تکالیف شرعی، درست و صحیح ادا کند».

مخاطبان این پاسداران و این به اصطلاح «مراجع» چه کسانی هستند؟ آحاد مردم, بعد از تجربه کمرشکن ۳۴ ساله, برای فراخوانهای این موجودات منحوس تره هم خُرد نمی کنند. مخاطبان اینها همان بسیج، سپاه و مزدوران خود رژیم اند که آنها هم بعد از شکستن طلسم ولایت فقیه و «منحرف» اعلام شدن احمدی نژاد و صدپاره شدن سردمداران جنایت, منفعل شده اند. خامنه ای تهدید را در این می بیند که شمار قابل توجهی از  همین نیروهای دست آموز و جیره بگیر نیز حاضر نباشند در این نمایشات مسخره شرکت کند.
درماندگی خامنه ای در این است که از یک سو, ناچار است آمار ۶۰ درصد شرکت کننده در انتخابات را با تقلّب اعلام کند و از سوی دیگر, وحشت دارد که این تقلّب بسیار بزرگ و علنی, در متن این انشقاق درونی, زمینه ساز بروز دوباره نارضاییهای عمومی شود.





Blog Archive