شهیدان را نیالاییم!
رسم موریانه هاست:
ـ بزدلانه و حقیر و پر از ریا ـ
تقدیس پرنده مرده،
و لعنت بر آسمان
و پرنده ای که
دو سوی آبی ها را به هم می دوزد.
حقیر است و پر از ریا
آن که می پوشاند لرزه های ترس خود را
و با دهانی از خار و نمک
آواز می خواند
برای سفر کردگان در بادهای مسموم.
این باد موذی فرصت است
که می وزد در گوشهای درخت
بی آن که بگوید این پرنده،
که پر کشیده در اکنون آسمان سیاه،
ادامه کدام پرواز است؟
یا خود، کدام آواز است؟
۶فروردین۸۹